Etnografizmlar — milliy ekzotikaning yorqin namunasi. Ularni ekzotik leksika ham deyish mumkin. O‘zbek tili etnografizmlarga boy. Bu ularning turli hududda yashashlari, turli xalqlar bilan madaniy aloqalarga egaligi bilan bog‘liq.
Kalit so‘zlar: etnografizm, etnologiya, etnomadaniyat, to‘y marosim nomlari, urf-odat, ekzotika, ekzotik leksika.
Этнография — яркий пример национальной экзотики. Это экзотическая лексика. Узбекский язык богат такими примерами. Это потому, что носители языка живут в разных регионах и имеют культурные связи с разными народами.
Ключевые слова: этнография, этнология, этнокультура, свадебные название, традиции, экзотика, экзотическая лексика.
Globallashuv kuchayishi bilan o‘zligi — tili, urf-odati va madaniyatini saqlab qolishga intilayotgan, ularning bu umumiy girdobda omon qolishini xohlayotgan xalqlar etnografiya va etnolingvistikaga alohida e’tibor qaratadilar.
Ma’lumki, etnolingvistika — tilshunoslikning xalq (millat, elat) va uning tili orasidagi aloqa va munosabatni etnolisoniy (etnik madaniyat va etnik til mushtarakligi tamoyili) asosda o‘rganuvchi soha. U, asosan, ikki yo‘nalishda ish ko‘radi:
– xalqning etnolisoniy xususiyatini tavsifiy asosda o‘rganish;
– xalqning etnolisoniy xususiyatini tavsiyaviy asosda o‘rganish.
Birinchi maqsadni shartli ravishda tashqi va ikkinchisini ichki maqsad deyish mumkin.
Til va etnik xususiyat munosabati, ularning bir-biriga ta’siri ikki yo‘sinda kechadigan jarayon:
– etnik omil (urf-odat, an’ana, falsafiy, diniy qarashlar va h.) ning til rivojiga ta’siri;
– lisoniy omilning etnos (va etnik xususiyat) rivojiga ta’siri.
Deylik, bir xalqda etnik xususiyat (urf-odat, an’ana, falsafiy, diniy qarashlar) unutilib, bunga mos ravishda ularni ifodalovchi til birliklari ham faol lisoniy xazinadan chiqib, o‘tmish voqeligiga aylana boradi. Natijada millat/xalq/elatning o‘zligiga putur yeta boshlaydi. Millat/xalq/elat o‘z ma’naviyatidan mahrum bo‘lib boradi. Bu, muqarrar ravishda, faol leksikada ham o‘z aksini topadi. Til leksikasida etnografik mikrosistema tanazzulga uchray boshlaydi. Bu etnik omillarning tilga ta’siridir. Pirovardida etnografik leksikaga ega bo‘lmagan millat farzandlari ongidagi etnolisoniy bo‘shliq g‘ayrietnolisoniy unsurlar bilan to‘lib boradi.
Til va etnik xususiyat ta’sirini ajratish faqat tadqiqiy maqsadda bo‘lib, bu ajratish nisbiy tabiatga ega, aslida ular yaxlit sodir bo‘ladigan uzluksiz va uzviy jarayon.
Etnolingvistika til va uning rivojiga etnik guruhlarning qanchalik xissa qo‘shganini ham, bu jarayonda etnoslar orasidagi yaqinlik, mushtaraklik yoki ularning bir-biridan ajralish, uzoqlashish xususiyatlarini ham tadqiq qiladi. Bu yuqorida aytilgan birinchi, tashqi maqsad uchun ahamiyatliroq.
Birinchi maqsadda ko‘proq tavsifiy tadqiq metodikasi asosida ish ko‘riladi. Tilshunoslikning etnik nomshunoslik (onomastika), areal (hududiy) lingvistika, lingvistik jo‘g‘rofiya, dialektologiya (shevashunoslik), til tarixi, sotsiolingvistika, xaritashunoslik sohalari etnolingvistikaning mazkur tavsifiy usulda qo‘lga kiritgan ilmiy natijalardan foydalanadi.
Etnolingvistika, ayniqsa, yozuvga ega bo‘lmagan xalqlarning etnografiyasini o‘rganishda, ularning tillaridagi etnik xususiyat bilan bog‘liq lisoniy materiallarni to‘plash va tadqiq qilishda ham o‘zining birinchi maqsadini ko‘proq namoyon qiladi. Etnografizmlarni o‘rganish bevosita tarixiy etnologiya fanlari bilan bog‘liq. Urf-odatlar, xalqlarning turmush tarzi va ular bilan bog‘liq bo‘lgan tarixiy jarayonlarni etnologiya o‘rgansa, urf-odat, an’analar leksikasi (etnografik leksika) — tilshunoslikning o‘rganish obyekti.
Har bir millat madaniyatini uning urf-odat, an’ana va qadriyatlaridan ajratgan holda tassavvur etib bo‘lmaydi. Etnografik leksika nomi ostida birlashgan etnografizlarni o‘rganish milliy urf-odat va qadriyatlarni tadqiq etishda ahamiyatli.
Urf-odatlar muayyan etnosning o‘ziga xosliklarini namoyon etadi, butun etnografik sistemada lisoniy belgi sifatida faol o‘ringa ega, shu jihati bilan tilshunoslik uchun muhim.
Har bir til leksik makrosistemasida alohida bir mikrosistemani tashkil etuvchi, etnografik tushunchani ifodalovchi leksemalar tizimi mavjud. Ushbu leksemalarni o‘rganish uchun tilshunoslikning maxsus sohasi — etnolingvistika shakllangan, u lingvistik soha sifatida lingvistik universaliyalarni ham, xususiy jihatlarni ham o‘rganadi. Shuning uchun umumiy va xususiy etnolingvistika farqlanadi. Umumiy etnolingvistika etnografik til hodisalarining paydo bo‘lishi, rivojlanishi kabi umumiy masalalar bilan shug‘ullansa, xususiy etnolingvistika ayrim tillarga xos etnografizmlarni shu nuqtai nazardan tadqiq qiladi.
Tilshunoslikda etnografik tahlil uchun aksar hollarda xalq urf-odatlari, an’analariga tegishli tushuncha nomlari obyekt sifatida olinadi.
O‘zbek tilshunosligida etnografizmlar tadqiqiga, asosan, XX asrning 70–80-yillarida kirishildi. Sobiq Ittifoq davrida xalq urf-odatlariga yetarli darajada e’tibor berilmasdan, ularning eskilik sarqiti deya baholanishi bu muammoga doir ilmiy tadqiqotlar doirasini ham cheklab qo‘ygan. Bu boradagi ilk tadqiqot ishlarini A.Jo‘raboyev [2; 3] va Z.Husainova [9] lar amalga oshirdilar.A.Jo‘raboyev tadqiqotda xalqimizning xilma-xil ko‘rinishga ega urf-odati mavjudligi va ularning tilimizdagi nomlari hamda ularni o‘rganishning nazariy-amaliy ahamiyatini ko‘rsatib o‘tgan. Bundan tashqari, urf–odat, an’ana ifodalari bo‘lgan etnografizmlar Sh.Nurullayeva, Y.Bobojonov [5] kabi tadqiqotchilarning ishlarida formal tadqiq usullarida keng o‘rganilgan. M.Qahhorova esa etnografizmlarni lison nutq musanniyati asosida sistemaviy tadqiq qilgan [10].
Turkiy tilshunoslikda etnografizmlar tadqiqiga M. I. Byatushgova, A. K. Apoyevkabilarning ilmiy izlanishlari ham katta hissa bo‘lib qo‘shildi. Etnografizmlarni monografik planda tadqiq etish lingvistik birliklarning o‘zaro munosabatini ochishga, ularni maydon sifatida o‘rganishga qulay imkon yaratadi. O‘zbek tilidagi rasm-rusumlar bilan bog‘liq tushunchalarning nomlarini sistemaviy asosda maxsus o‘rganish ehtiyojidan kelib chiqib, turli urf-odatlar, marosimlar bilan bog‘liq tushunchalarni muayyan mikromaydonga birlashtirish va ularni semik jihatdan tahlil etish o‘ziga xos ahamiyatga ega. Etnografizmlarning ichki tuzulishi va tuzilish birliklari o‘rtasidagi xilma-xil munosabatlarni ochish ham hozirgi o‘zbek tilshunosligi uchun katta ahamiyatga ega.
Yuqoridagi ishlarda O‘zbekiston hududida mavjud bo‘lgan o‘zbeklar urf-odatlari etnografizmlari o‘rganilgan. Shimoliy Afg‘oniston o‘zbek elatlarining ham O‘zbekiston bilan mushtarak va o‘ziga xos etnografizmlari mavjud, ular ham o‘zbek millatining umumiy boyligi hisoblanadi. Ikki hudud orasida madaniy-ijtimoiy aloqalar doimo faol bo‘lgan. Aslida bir hududda yashovchi, bir xalqqa mansub ikki elning urf-odatlari ko‘proq umumiy, qisman o‘ziga xosliklarga ega. Bu o‘xshashlik va farqli xususiyatlarni to‘y marosim etnografizmlari misolida ham kuzatish mumkin.
Afg‘oniston o‘zbeklari etnografizmlari, asosan, etnografiya hamda leksikografiyaga oid ishlarda, o‘z aksini topgan. Afg‘on ziyolilari Fayzullo Aymoq, Nurullo Oltoy, Ibrohim Rahim, Usmon Orif, Halim Yorqin kabilarning ishlarida Shimoliy Afg‘oniston o‘zbek etnomadaniayatiga xos atamalarni uchratish mumkin [4; 8; 7; 6].
Таъкидлаш ўринлики, этнографик лексика мавзу ва ҳажм жиҳатидан juda keng. To‘y marosimlariga oid etnografizmlar alohida o‘rganishni taqozo etadi. O‘zbek to‘y marosimlarini o‘rgangan H.Ismoilov o‘zbek to‘y marosimlarini quyidagi ma’noviy guruhlarga ajratadi:
— muhim sana bilan bog‘liq to‘ylar (tug‘ilish to‘yi, beshik to‘yi, soch to‘yi va boshq.);
— sunnat to‘ylari;
— yigitlik to‘ylari (yigitlik oshi, mo‘ylov to‘yi);
— nikoh to‘yi (qiz ko‘rish, non sindirish, to‘qqiz taboq);
— to‘y bilan birga o‘tkaziladigan marosimlar (ijob to‘yi, qiz oshi);
— to‘ydan so‘ng o‘tkaziladigan marosimlar.
Bu ma’noviy guruhlar Shimoliy Afg‘oniston o‘zbek to‘ylari uchun ham mos. Ammo ayrim urf-odatlar shimoliy Afg‘oniston o‘zbeklari o‘zi uchungina xos. O‘zbekistondagi urf-odatlardan tur va xususiyatlari jihatidan ma’lum darajada farqlanadi. Farqlar ko‘proq to‘y hodisalari nomlanishida namoyon bo‘ladi. Misol uchun, “Qand sindi”, “Farog‘at to‘yi”, “Savod to‘yi”, “Mullo to‘yi”, “Moshin to‘yi”, “Shayton aralashma”, “Xino qo‘ydi” kabi to‘y-marosim nomlari O‘zbekistondagi o‘zbeklar orasida uchramaydi. Bir vaqtlar O‘zbekistonda ham amal qilgan “Moshin to‘yi” bugungi kunda respublikaning ayrim tog‘li hududlarda saqlanib qolgan.
Xulosa sifatida shuni aytish mumkinki, etnografizmlar tarkibida to‘y va motam mikromaydoni muhim o‘rin tutadi. Bu mikromaydonga mansub bo‘lgan lug‘aviy birliklar qardosh xalqlardagi xuddi shu mikromaydon birliklaridan farqlanishi, o‘zbek tilining dialektlariaro o‘ziga xosliklari keyingi ishlarimizda ko‘rib o‘tiladi.
Adabiyotlar:
- Бобожонов Й. Жанубий Хоразм этнографик лексикаси: Филол. фанлари номзоди...дисс. –Тошкент, 1997.
- Джурабаев И. Названия свадебных церемоний в узбекском языке: Дисс... канд. филол. наук. — Ташкент, 1971.
- Жўрабоев И. Ўзбек тилида тўй-маросим номлари. — Тошкент: Фан, 1971.
- Маҳмуд Ҳалим Ёрқин. “Uzbek language phraziologic dictionary (in Afganistan uzbek language). — Tehron, 2013.
- Нуруллаева Ш. Туркистон қарлуқ тип шеваларида тўй маросим номлари: Филол. фанлари номзоди...дисс. –Тошкент, 2001.
- Нуруллоҳ Олтой. Афғонистон ўзбек адабий тили муаммолари. www.ezgu.org. 2017 йил 25 январь.
- Олим Кўҳкан. Афғонистон ўзбек тилининг ўтмиши ва бугунги аҳволи // www.turonzamin.org. 2013 йил 10 июнь.
- Оталар сўзи — ақлнинг кўзи (آته لر سوزی عقل نینگ کوزی). Тўплаб нашрга тайёрловчи Солиҳ Муҳаммад Хассос. Кобул, 2013.
- Хусаинова З. Ономосиологическое исследование свадебных обрядов узбекского языка: Дисс....канд.филол.наук. — Ташкент, 1983.
- Қаҳҳорова М. Ўзбек тили этнографизмларининг систем тадқиқи: Филол. фанлари номзоди ...дисс. –Тошкент, 2009.
